Son zamanlarda sıkça karşılaştığım bir cümle var, sadece içindeki bir cümleyi hatırlıyorum: "Herkes yirmili yaşlarında yürekten ağlıyor."
Aslında yirmili yaşlardan çok daha fazlası. Yetişkinliğin her aşaması parçalanıyor, tek değişen ağlama şekli. Gözyaşları ya derin gece uykusuzluğuna dönüşüyor, ya da gündüz sebepsiz bir sessizliğe, ya da kalpte süregelen bir sızı ve sebepsiz bir panik haline.
Bir insan yetişkinlik eşiğine adım attığında, kaderin karmaşası tarafından geri dönülmez bir şekilde çekilir. Sistem tarafından itilir, sorumluluklar tarafından bağlı kalır, arzular tarafından parçalanı
View OriginalAslında yirmili yaşlardan çok daha fazlası. Yetişkinliğin her aşaması parçalanıyor, tek değişen ağlama şekli. Gözyaşları ya derin gece uykusuzluğuna dönüşüyor, ya da gündüz sebepsiz bir sessizliğe, ya da kalpte süregelen bir sızı ve sebepsiz bir panik haline.
Bir insan yetişkinlik eşiğine adım attığında, kaderin karmaşası tarafından geri dönülmez bir şekilde çekilir. Sistem tarafından itilir, sorumluluklar tarafından bağlı kalır, arzular tarafından parçalanı