ABD Şifreleme Yasası: Fırsatlar ve Riskler Bir Arada

Son günlerde, Amerika Birleşik Devletleri önemli bir dijital para yasası olan "GENIUS Yasası"nı kabul etti ve ayrıca Temsilciler Meclisi'nde kabul edilen "CLARITY Yasası" gibi daha fazla ilgili yasa tasarısı üzerinde inceleme yapılmaktadır. Bu adımlar, Amerika'nın şifreleme faaliyetlerinin ana merkezi olma ihtimalini artırıyor ve hatta küresel şifreleme alanında lider olma şansını taşıyor. Ancak, yeni yasaların destekçileri dikkatli olmalı, aksi takdirde istenmeyen sonuçlarla karşılaşabilirler.

Şifreleme sektörü, politik bağışlar gibi yollarla büyük bir siyasi etki kazanmıştır. "GENIUS Yasası" ve "CLARITY Yasası" tasarımı, makul düzenlemeleri engellemeyi amaçlıyor gibi görünüyor; bu da şiddetli bir bolluk-durgunluk döngüsüne yol açabilir.

Tarihsel olarak, ABD finansal piyasalarının diğer ülkelere göre en büyük avantajı, yatırımcıların riskleri daha iyi anlamalarını ve bilinçli kararlar almalarını sağlayan yüksek şeffaflığıdır. ABD ayrıca yatırımcıların adil bir şekilde muamele görmelerini gerektiren ve finansal şirketlerin risk alımına sınırlamalar getiren katı çıkar çatışması düzenlemeleri geliştirmiştir.

Bu çerçeve tesadüfen oluşmamıştır, 20. yüzyılın 30'lu yıllarındaki Büyük Buhran sonrasında oluşturulan akıllıca yasaların ve düzenlemelerin bir sonucudur ve zamanla evrim geçirmiştir. Bu kurallar, Amerika'nın yenilik ve sermaye toplama açısından dost bir ortam haline gelmesinin ana nedenlerindendir.

Bireysel girişimciler veya yeni ortaya çıkan endüstriler bu kurallardan memnun olmayabilir, ancak finansal inovasyonun getirdiği riskler tüm finansal sistemi, sadece tek bir yatırımcıyı değil, etkilemektedir. Düzenlemenin odak noktası genel korumadır. Amerika Birleşik Devletleri de dahil olmak üzere birçok büyük ekonomi, 1929'da hisse senedi çöküşü ile başlayan Büyük Buhran gibi ciddi finansal çalkantılar veya sistemik çöküşler yaşamıştır.

Ancak, "GENIUS Yasası" bu tarihsel dersleri yeterince dikkate almıyor gibi görünüyor. Bu yasa, stabilcoinler için bir çerçeve oluşturuyor, ancak stabilcoinlerin doğasında var olan tasfiye riskine etkili bir şekilde yanıt vermiyor. Stabilcoin ihracatçıların iş modeli bankalara benziyor; daha yüksek getiri elde etmek için rezervlerinin bir kısmını daha yüksek riskli varlıklara yatırma motivasyonuna sahipler, bu da sistemik riskin kaynağı olabilir.

Daha da kaygı verici olan, bu yasanın yabancı ihraççılara rezervlerini kendi hükümet borçları gibi varlıklara yatırmalarına izin vermesidir; bu varlıklar dolar cinsinden olmasa bile. Bu, sözde "stablecoin"lerin dolar ödeme yükümlülüğü taşımasına neden olabilir ve rezerv varlıklarının büyük ölçüde dolar dışı varlıklar ile oluşturulması, doların önemli ölçüde değer kazanması durumunda bir likidite krizi ve panik satışları tetikleyebilir.

Eğer senato herhangi bir versiyonu "CLARITY Yasası"nı onaylarsa, durum daha da zorlaşabilir. Bu yasama, 1920'lerden beri görülmemiş çıkar çatışmalarına ve öz çıkar amaçlı ticarete yol açabilir. Ayrıca, bu yasalar, istikrarlı paraların ve şifreleme işlemlerinin yasadışı finansal işlemlerde kullanımını kolaylaştırabilir ve ulusal güvenlik endişelerine yol açabilir.

ABD, küresel şifreleme merkezi haline gelse de, yeni yasama çerçevesi yalnızca birkaç kişinin kazanç sağlamasına yol açarken, ABD'yi ve dünyayı finansal panik riskine maruz bırakabilir. Bu, ciddi ekonomik yıkıma neden olabilir, kitlesel işsizlik ve servet kaybı ile sonuçlanabilir. Bu nedenle, şifreleme yasalarını ilerletirken, yeniliği ve risk kontrolünü dengelemek son derece önemlidir.