BTC üzerindeki akıllı sözleşmeler: Fractal Bitcoin ve CAT20 protokolü

Son zamanlarda, Bitcoin ekosistemi önemli bir gelişme yaşadı. Birkaç test ağının ardından, Fractal BTC Eylül ayında ana ağa resmi olarak geçti. Fractal'ın en büyük özelliklerinden biri, akıllı sözleşmeler işlevine sahip olmasıdır; neredeyse eş zamanlı olarak yeni token protokolü CAT20'yi de piyasaya sürdü. Peki, CAT20'nin teknik tasarımında ne gibi zeka var? Bu süreçten ne öğrenebiliriz?

Fraktal Bitcoin Tanıtımı

CAT20 hakkında derinlemesine bilgi edinmeden önce, Fractal Bitcoin'i kısaca anlamamız gerekiyor. İkisi arasındaki ilişki, ERC20 ve ETH'ye benzer; CAT20 protokolü, Fractal Bitcoin üzerinde dağıtılmıştır.

Fractal Bitcoin, diğer adıyla fraktal Bitcoin, tamamen BTC ile uyumlu bir "ikinci katman" ağıdır. BTC ile karşılaştırıldığında, blok onay süresi çok daha hızlıdır, sadece 1 dakikadır. Temel prensibi isminin de belirttiği gibi, BTC ağının birkaç kopyasını oluşturmaktır; her bir zincir işlem işleyebilir ve böylece genel işlem hızını artırır. Ancak, farklı zincirler arasındaki iletişim gibi spesifik detaylar konusunda resmi olarak henüz ayrıntılı teknik belgeler sağlanmamıştır.

Fractal'ın en büyük avantajlarından biri, BTC'nin güvenlik sorunları nedeniyle uzun zaman önce terk ettiği OP_CAT opcode'unu etkinleştirmesidir. Bu, Fractal Bitcoin'in yeteneklerini büyük ölçüde artırmakta ve OP_CAT'ın BTC'ye akıllı sözleşmeler yeteneği kazandırabileceği yönünde görüşler var, bu da gelecekteki gelişmelere daha fazla olasılık sunmaktadır.

Şu anda, geliştiriciler Fractal Bitcoin üzerinde ERC20 benzeri bir protokol uyguladılar.

CAT Protokolü Genel Görünümü

Altyapı OP_CAT desteği ile ilgili protokoller hızla ortaya çıktı, yani CAT Protokolü. Şu anda uygulamada olan CAT20 protokolüdür.

Olgun ERC20 protokolüne kıyasla, CAT20 benzer bir token yaşam döngüsünü nasıl gerçekleştiriyor?

dağıtım süreci

Dağıtım öncesinde, kullanıcıların cüzdan adresi ve token temel bilgilerini belirtmeleri gerekmektedir. ERC20'ye kıyasla, CAT20 ön madencilik ve tek seferde Mint sayısı sınırlandırma işlevini eklemiştir.

Dağıtım, "commit" ve "reveal" olmak üzere iki aşamaya ayrılır:

1. "commit" aşaması: İşlem çıktısı betiğine token temel bilgileri, örneğin ad, simge vb. yazılır. Bu işlemin hashId'si tokenin benzersiz tanımlayıcısı olarak kullanılır.

2. "açığa çıkarma" aşaması: bir OP_RETURN çıktısı verin, CAT20 başlangıç durumunun Hash'ini saklayın. Aynı zamanda, durum değişikliklerini sürdürmek için sonraki Mint sürecinde kullanılacak bir Minter çıktısı verin.

Bu iki aşamalı yöntem, blockchain projelerinin yaygın olarak kullandığı dağıtım yöntemidir ve "reveal" aşamasında projenin bazı verilerini açığa çıkarabilir.

Mint süreci

Mint işleminin aşağıdaki özellikleri vardır:

• Girdi bir minter'dır, başlangıçta deploy tarafından oluşturulmuştur.
• Her mintleme işleminde yalnızca bir minter girdi olarak kullanılabilir, ancak birden fazla minter çıktı olarak kullanılabilir.
• Her mint işleminde bir token oluşturulur.
• Çıktı sırası, minter'ın token'dan önce gelmesini gerektirir.

Minter sayısının ayarlanması, tüm ağın Mint aktivitesini etkiler. 1 olarak ayarlandığında yoğunluk yaratır, 1'den büyükse kullanıcı maliyetlerini artırır. V2 sürümü varsayılan olarak iki benzer durumda Minter oluşturur.

işlem inşa etmek

Reveal süreci, script mantığını ustaca değiştirerek, kendi özel anahtarını kullanarak farklı adreslerin UTXO'larını kontrol etmektedir. Minter aşaması ise OP_CAT'ın akıllı sözleşmeler yeteneğini kullanmış olabilir, spesifik uygulama detayları henüz açıklanmamıştır.

işlem durumu(V2)

Durum, OP_RETURN ve akıllı sözleşmelerde saklanmaktadır. OP_RETURN, mevcut çıktı durum Hash'ini saklar, sözleşme ise kalan Mint sayısını saklar. Yeni Minter'ın mint sayısı, kalan mint sayısının yarısıdır.

BRC20 veya yazıtların aksine, CAT20 kullanıcı adresinin UTXO'sunda mevcut değildir.

transfer etme ve yok etme

Transfer sırasında, aynı tokenin giriş ve çıkış miktarlarının tutarlı olması gerekir. Yok etme işlemi için Token'i yalnızca normal bir adrese göndermek yeterlidir.

Özet

CAT20'nin tasarımı, kullanıcıların işlemleri esnek bir şekilde oluşturmasına olanak tanırken, sözleşmelerin de sıkı bir şekilde denetlenmesini gerektirir. Bu tasarım, Token sahiplik durumunu ve Mint ilerlemesini sorgulamayı kolaylaştırırken, aynı zamanda denetim mantığında eksiklik riski de barındırabilir.