Crypto Proje Ekibi'nin Topluluk Oluşturma Yanılgıları ve Token ihraç fiyatının altına düşmesi Zorlukları

Günümüz kripto para piyasasında, yeni projeler genellikle ortak bir zorlukla karşı karşıya: Token'in piyasaya sürülmesinin hemen ardından ihraç fiyatının altına düşmesi. Bu sorunu aşmak için bazı Proje Ekibi, önceden token'ları kontrol etme, zorunlu staking ve airdrop'u kısıtlama gibi stratejiler benimsemiştir. Ancak bu uygulamalar, Proje Ekibi'nin topluluğa dair yanlış bir algısının yansıması olup, topluluğu potansiyel satış baskısıyla eşdeğer görmektedir.

Bu düşünce yapısı temel bir soruyu gündeme getiriyor: Neden proje ekibinin titizlikle geliştirdiği topluluk, sonunda fiyatı destekleyen alım yerine satış baskısının kaynağı haline geliyor? Eğer topluluk sadece satışsa, o zaman proje ekibinin topluluğu inşa etmek için harcadığı büyük kaynakların anlamı ne?

Aslında, birçok proje ekibi, topluluk oluşturmanın doğası hakkında yanlış anlamalara sahiptir. Onlar, topluluk oluşturmayı bir borsa listelenme şartlarını karşılama aracı olarak görmekte ve gerçek bir değer yaratma süreci olarak değerlendirmemektedir. Bu, "topluluk" kavramının, üye sayısı ve büyüme hızı gibi soğuk sayısal göstergelere indirgenmesine yol açmaktadır.

Pazar, çeşitli görev platformları, sosyal medya araçları ve etkileyici matrisleri kullanarak "topluluk" oluşturmanın olgun bir yöntemini geliştirmiştir. Bu yöntemler, düşük girişim eşiği ve airdrop teşvikleri ile çok sayıda kullanıcıyı çekerek sözde "organik büyüme" sağlamaktadır. Ancak, bu uygulama genellikle "airdrop kapmak" ana amacı olan kullanıcıları çeker, projeye gerçek anlamda ilgi duyan uzun vadeli destekçiler yerine.

Eğer projenin hedefi yalnızca hızlı bir şekilde token çıkarmak ve çıkmaksa, bu strateji gerçekten etkilidir. Ancak bu, neden bu toplulukların nihayetinde satıcı tarafı haline geldiğini açıklıyor, alıcı tarafı değil. Başından itibaren, proje ekibinin topluluğa yönelik konumlandırması ve büyüme stratejisi bu sonucu belirlemiştir.

Proje Ekibi, bu kullanıcıları veri manipülasyonu aracı olarak görürken, kullanıcıların katılım amacının airdrop kazanmak olduğunu bilmektedir. Her iki taraf da birbirinin gerçek niyetlerini bilir, ancak karşılıklı olarak istismar etmeyi seçerler. Proje Ekibi için dağıtılan Token, esasen bir borçtur ve kullanıcı verilerini elde etmek için ödenen bir maliyet olarak görülmektedir; gerçek bir varlık değildir.

Bu nedenle, token resmi olarak piyasaya sürüldüğünde, bu airdrop'lar doğal olarak satma baskısına dönüşecektir. Proje Ekibi, topluluk inşasının özünü yeniden düşünmeli ve odaklanmasını gerçek proje değerini benimseyen uzun vadeli destekçilere çekmeye yönlendirmelidir, kısa vadeli sayısal büyüme peşinde koşmak yerine. Ancak bu şekilde, token piyasaya sürüldükten sonra sürekli destek sağlayabilecek sağlıklı bir topluluk ekosistemi oluşturulabilir.